از ایده تا تصویرسازی؛ مسیر تبدیل فکر به تصویر در کتاب‌های کودک

چطور تصویرگران یک ایده را به روایت بصری زنده تبدیل می‌کنند؟ من از پنج تصویرگر با استعداد کتاب کودک، آماندا مورو، سارا رومرو، توری باتنر، کیرستن مک‌گونیکال و جیمی مک‌گیبون،خواستم که فرآیند خلاقانه خود را گام‌به‌گام توضیح دهند؛ از یک طرح اولیه تا یک تصویر نهایی. در این مطلب، آن‌ها توضیح می‌دهند که چگونه ایده‌های اولیه خود را به طرح‌های جذاب تبدیل می‌کنند، چه تکنیک‌ها و ابزارهایی برای تبدیل این طرح‌ها به آثار کامل استفاده می‌کنند و در طول مسیر با چه چالش‌هایی مواجه می‌شوند.

آماندا مورو تصویرگر کتاب‌های کودکان است و در منطقه آفتابی جنوب کالیفرنیا زندگی می‌کند. او با ناشرانی مانند پنگوئن رندوم هاوس، کاتج دور پرس و سورسبوکس همکاری داشته است. تازه‌ترین اثر او، “درختان بیشتری، لطفاً!” (MORE TREES, PLEASE!) نوشته آلاستیر هایم و منتشرشده توسط پنگوئن رندوم هاوس، در تاریخ ۵ فوریه ۲۰۲۵ منتشر می‌شود و هم‌اکنون قابل پیش‌سفارش است.

فرآیند شما برای تبدیل یک ایده اولیه به داستانی بصری چیست؟ چطور ایده‌ها را به طرح اولیه تبدیل می‌کنید؟

آماندا مورو: وقتی یک داستان بصری را توسعه می‌دهم، دوست دارم با پیدا کردن منبع الهام شروع کنم. وقتی پروژه‌ای را آغاز می‌کنم، به پینترست یا اپلیکیشن Freeform سر می‌زنم تا یک مجموعه تصویری (mood board) بسازم که شامل مراجع، پالت رنگی و دیگر آثار هنرمندانی است که تحسینشان می‌کنم. سپس به سراغ یک طرح کوچک (thumbnail) می‌روم تا ترکیب‌بندی را مشخص کنم. گاهی اوقات چند تلاش لازم است تا چیزی پیدا کنم که جواب بدهد، اما برای این تصویر خاص، ایده‌ام کاملاً واضح بود. می‌خواستم فضای پروژه را مشخص کنم؛ خواهر بزرگ‌تر باید اعتمادبه‌نفس و هیجان را منتقل می‌کرد، در حالی که خواهر کوچک‌تر باید مردد اما مایل به دنبال کردن خواهرش به نظر می‌رسید. در نهایت، تصمیم گرفتم ترکیب‌بندی را به شکلی انتخاب کنم که خواهر بزرگ‌تر به سمت بیننده بدود تا اعتمادبه‌نفس او به خوبی منتقل شود.

مراحل شما برای تبدیل طرح‌های اولیه به تصاویر نهایی چیست؟ معمولاً از چه تکنیک‌ها و ابزارهایی استفاده می‌کنید؟

آماندا مورو: بعد از کشیدن (طرح کوچک) (thumbnail)، سراغ یک طرح تمیزتر می‌روم. ممکن است کمی بحث‌برانگیز باشد، اما من طرح‌هایم را خیلی تمیز نمی‌کنم. ترجیح می‌دهم طرح را کمی آزاد نگه دارم و آن را به تصویر نهایی منتقل کنم تا خیلی خشک و رسمی به نظر نرسد.

ابتدا رنگ‌های پایه را می‌گذارم تا پالت رنگی کلی را مشخص کنم. این صحنه یک روز تابستانی در ساحل است، بنابراین می‌خواستم رنگ‌ها روشن و شاداب باشند. وقتی رنگ‌های پایه را تمام می‌کنم، سراغ سایه‌زنی و بافت‌ها می‌روم که بخش مورد علاقه من است. دوست دارم در هر تصویر با بافت‌های مختلف آزمایش کنم؛ چه با امتحان قلم‌موهای جدید باشد، چه با اسکن بافت‌های سنتی و اعمال حالت‌های ترکیبی (blend modes) مختلف تا حس سنتی‌تری به کارهایم بدهم.

متداول‌ترین چالش‌هایی که در فرآیند تصویرگری با آن‌ها مواجه می‌شوید چیست و چگونه بر آن‌ها غلبه می‌کنید؟

آماندا مورو: فکر می‌کنم سخت‌ترین قسمت برای من این است که تمرکز نکنم و زود وارد جزئیات نشوم. گذاشتن رنگ‌های پایه برایم کمی کسل‌کننده است و همین باعث می‌شود تمرکز کردن دشوار شود. تمایل دارم سریع سراغ بافت‌ها و جزئیات بروم، چون این بخش برایم هیجان‌انگیزترین قسمت است. هنوز دارم یاد می‌گیرم چگونه بر این مسئله غلبه کنم، اما یکی از روش‌هایی که به من کمک کرده، آزمایش با قلم‌موها و بافت‌های جدید است تا گذاشتن رنگ‌های پایه هم جذاب شود. روش دیگر هم تنظیم تایمر برای خودم در بازه‌های ۱۵ تا ۲۰ دقیقه‌ای برای کار و سپس دادن استراحت ۵ دقیقه‌ای است.

سارا رومرو تصویرگر اسپانیایی کتاب‌های کودکان است. او عاشق خلق شخصیت‌های دوست‌داشتنی انسانی و حیوانی است که سرشار از زندگی و شخصیت باشند. سارا از کشیدن صحنه‌های خیال‌انگیز لذت می‌برد، اغلب با الهام از طبیعت و سفرها.

می‌توانید سارا را در اینستاگرام با نام Sweet Vilmita دنبال کنید؛ نامی که به افتخار سگ عزیزش، ویلما، که نزدیک به ۱۶ سال همراه وفادار او بود، انتخاب کرده است.

تازه‌ترین کتاب تصویری سارا، MON FRÈRE JACOB (انتشارات Petits Génies Albums، Shoeboxmedia، کانادا) و یک پازل داستان‌های شبانه زیبا در همکاری با Reverie Puzzles هم‌اکنون منتشر شده‌اند!

فرآیند شما برای تبدیل یک ایده اولیه به داستان بصری چیست؟ چطور ایده‌ها را به طرح‌های اولیه تبدیل می‌کنید؟

سارا رومرو: وقتی کتابی را تصویرگری می‌کنم، فرآیندم با خواندن متن چندین بار آغاز می‌شود. معمولاً با طراحی شخصیت‌ها شروع می‌کنم و تا جایی که می‌توانم، تمام اطلاعاتی که از متن درباره آن‌ها به دست می‌آورم را یادداشت می‌کنم. همچنین سعی می‌کنم خودم را جای آن‌ها بگذارم و شخصیت، سلیقه‌ها، سرگرمی‌ها و پیشینه‌شان را در نظر بگیرم،هر چیزی که بتواند سرنخ‌هایی درباره نحوه کشیدن آن‌ها و نوع وسایل جانبی‌شان به من بدهد.

همچنین تحقیقات گسترده‌ای درباره محیط زندگی آن‌ها انجام می‌دهم، اغلب با پیدا کردن عکس‌های مرتبط در پینترست یا گوگل و بسیاری اوقات از عکس‌های شخصی خودم. سپس شروع می‌کنم به کشیدن ایده‌های خیلی خام برای صفحات روی کاغذ.

بعد از آن معمولاً یک صفحه شامل قاب‌های کوچک (thumbnail frames) برای هر صفحه کتاب چاپ می‌کنم. ایده‌هایم را داخل این قاب‌ها می‌کشم و تغییرات لازم را اعمال می‌کنم تا صفحات از نظر بصری جذاب و گیرا باشند. سعی می‌کنم انتقال روان و هماهنگی بین صفحات دو صفحه‌ای کامل، صفحات تک صفحه‌ای و تصاویر تک‌تک ایجاد کنم تا خواننده علاقه‌مند باقی بماند و مشتاقانه صفحه بعدی را باز کند. اغلب باید تصمیم بگیرم متن را کجا روی صفحه قرار دهم، و این نکته همیشه اهمیت دارد.

مراحل شما برای تبدیل طرح‌های اولیه به تصاویر نهایی چیست؟ معمولاً از چه تکنیک‌ها و ابزارهایی استفاده می‌کنید؟

سارا رومرو: بعد از کشیدن تمام ایده‌های خام در قالب thumbnail، معمولاً آن‌ها را اسکن می‌کنم یا دوباره در Procreate می‌کشم. هر thumbnail را به یک بوم جدید منتقل می‌کنم و شروع به تکمیل طرح، اصلاح حالت‌ها، تنظیم پرسپکتیو و افزودن جزئیات می‌کنم.

وقتی طرح‌ها کامل شد، آن‌ها را برای بازبینی ناشر می‌فرستم. پس از اعمال هرگونه اصلاح لازم، معمولاً روی مطالعه ارزش (Value study) هر تصویر کار می‌کنم. بعد از آن، پالت رنگ را ایجاد می‌کنم. برای این کار، هر طرح نهایی را داخل قاب‌های thumbnail اصلی قرار می‌دهم و تست‌های رنگی خام انجام می‌دهم.

پس از آماده شدن رنگ‌های خام روی thumbnail‌ها، معمولاً آن‌ها را برای بازبینی می‌فرستم. بعد از تأیید، هر رنگ خام را به بوم‌های جداگانه جدید منتقل می‌کنم و شروع به رنگ‌آمیزی می‌کنم، با پیروی از مدل رنگی خام. زمان زیادی را صرف افزودن بافت می‌کنم و در نهایت روی سایه‌زنی و نورپردازی کار می‌کنم.

تصاویر نهایی سپس برای دور دیگری از بازبینی ارسال می‌شوند و پس از اعمال اصلاحات لازم، تصاویر آماده چاپ هستند 🥳

متداول‌ترین چالش‌هایی که در فرآیند تصویرگری با آن‌ها مواجه می‌شوید چیست و چگونه بر آن‌ها غلبه می‌کنید؟

سارا رومرو: بزرگ‌ترین چالش‌ها برای من همیشه حالت‌ها، پرسپکتیو و انتخاب رنگ هستند. روش‌های من برای غلبه بر آن‌ها به این شکل است:

حالت‌ها (Poses): من تعداد زیادی عکس مرجع می‌گیرم، گاهی آنلاین پیدا می‌کنم، گاهی از پسرانم می‌خواهم حالت بگیرند، یا حتی خودم حالت‌ها را اجرا می‌کنم. دوربین گوشی من پر است از ویدیوهایی که من حالت‌ها و حالات چهره عجیب و غریب را اجرا می‌کنم.

پرسپکتیو (Perspectives): برای این کار از چند ابزار استفاده می‌کنم، عمدتاً راهنماهای پرسپکتیو در Procreate. برای اشیاء در زاویه‌های مختلف، اغلب از سایت Sketchfab استفاده می‌کنم، جایی که تقریباً هر شیء‌ای را می‌توان پیدا کرد و پرسپکتیو آن را مطابق نیاز تنظیم کرد.

انتخاب رنگ (Color selection): احتمالاً سخت‌ترین و چالش‌برانگیزترین بخش برای من است. معمولاً با پیدا کردن عکس‌های مرجع الهام‌بخش از نظر رنگ که مرتبط با موضوع کاری‌ام باشند شروع می‌کنم. سپس برخی رنگ‌ها را از این عکس‌ها انتخاب کرده و تن‌ها و اشباع رنگ‌ها را تنظیم می‌کنم تا هماهنگی ایجاد شود. اغلب از ابزار Adobe Color Palette هم استفاده می‌کنم، جایی که دو رنگ اصلی که دوست دارم (معمولاً مکمل) را انتخاب می‌کنم و برنامه رنگ‌های مکمل را پیشنهاد می‌دهد. همچنین با اشباع رنگ‌ها بازی می‌کنم تا تنوع بیشتری از سایه‌ها به دست آورم.

توری باتنر تصویرگر کتاب‌های کودکان است و در سان فرانسیسکو زندگی می‌کند. او تصویرگر مجموعه MY MUSHY MATZAH BALL (۲۰۲۱)، CARISSA THE CRANE AND THE CONSTRUCTION CREW (۲۰۲۲) و TOO MANY MOOSE (۱۵ اوت ۲۰۲۴!) است.

فرآیند شما برای تبدیل یک ایده اولیه به داستان بصری چیست؟ چطور ایده‌ها را به طرح‌های اولیه تبدیل می‌کنید؟

توری باتنر: من واقعاً عاشق مرحله تحقیق برای یک ایده اولیه هستم. پرداختن به جزئیات، آزمایش با بافت‌ها، تصور صحنه‌ها و دنبال کردن آنچه برایم جالب است، همه بخش‌های مهم فرآیند من هستند. معمولاً با کشیدن شخصیت‌ها شروع می‌کنم و کم‌کم می‌فهمم آن‌ها چه کسانی هستند، قبل از اینکه دنیای اطرافشان را پر کنم. متوجه شده‌ام هرچه بیشتر تحقیق کنم، هیجانم برای پروژه بیشتر می‌شود و طرح‌ها هم منحصر به فردتر می‌شوند.

مراحل شما برای تبدیل طرح‌های اولیه به تصاویر نهایی چیست؟ معمولاً از چه تکنیک‌ها و ابزارهایی استفاده می‌کنید؟

توری باتنر: من به صورت دیجیتال روی آیپد و در اپلیکیشن Procreate کار می‌کنم. از مرحله طرح اولیه تا تصویر نهایی، ابتدا طرح را بهبود می‌بخشم، یک زیرلایه با بافت و رنگ قرمز اضافه می‌کنم، سپس رنگ‌گذاری می‌کنم و در نهایت سایه‌ها و بافت‌های اضافی را اعمال می‌کنم. معمولاً بین مراحل مختلف به جلو و عقب حرکت می‌کنم تا بتوانم تصاویر را به بهترین شکل ممکن اصلاح کنم.

متداول‌ترین چالش‌هایی که در فرآیند تصویرگری با آن‌ها مواجه می‌شوید چیست و چگونه بر آن‌ها غلبه می‌کنید؟

توری باتنر: گاهی اوقات هنگام گذر از طرح اولیه به تصویر نهایی حفظ جریان کاری برایم دشوار است و باید به خودم یادآوری کنم که بهترین کارهایی که خلق می‌کنم، همان‌هایی هستند که بیشترین لذت را از آن‌ها می‌برم. این آثار همان‌هایی هستند که مخاطبان با آن‌ها بیشتر ارتباط برقرار می‌کنند. وقتی گرفتار احساسات شک یا کمال‌گرایی می‌شوم، سعی می‌کنم روی کارهایی تمرکز کنم که بتواند دوباره فرآیند را لذت‌بخش کند. معمولاً این احساسات فقط به این معناست که خیلی طولانی در یک مرحله از طراحی مانده‌ام و نیاز است به مرحله بعدی بروم. یاد گرفته‌ام که به جریان خودم گوش بدهم، جریانی که کل کار و پروژه‌هایم را هدایت می‌کند.

کیرستن مک‌گونیکال در شهرستان زیبای سیسیکیو، در بالاترین نقطه کالیفرنیا زندگی می‌کند. او عاشق کشیدن صحنه‌های خیال‌انگیز، شخصیت‌های عجیب و غریب و نقاشی با آبرنگ و گواش است. تازه‌ترین پروژه او، FROM: ELIZA, TO: MACIE نوشته جینا اتکینسون و منتشرشده توسط Paper Seed Press است.

فرآیند شما برای تبدیل یک ایده اولیه به داستان بصری چیست؟ چطور ایده‌ها را به طرح‌های اولیه تبدیل می‌کنید؟

کیرستن مک‌گونیکال: در مرحله توسعه، سؤالات زیادی از خودم می‌پرسم. شخصیت من چه کاری انجام می‌دهد؟ فکر می‌کنم چگونه حالت بدن و زبان بدن او به داستانی که می‌خواهم روایت کنم کمک می‌کند. همچنین به این فکر می‌کنم که دیگر شخصیت‌ها در صحنه ممکن است چگونه به او واکنش نشان دهند. محیط اطرافشان را هم در نظر می‌گیرم و اینکه چگونه به داستان کمک می‌کند. برای تصاویر بزرگ و پیچیده، معمولاً لیستی از اشیاء، شخصیت‌ها یا حیواناتی که می‌خواهم بگنجانم تهیه می‌کنم.

برای مثال، وقتی داشتم تصویر Forest Caper را برنامه‌ریزی می‌کردم، می‌دانستم که می‌خواهم شخصیت اصلی (دختر) روی تک‌شاخ سوار باشد و حیوانات را به جایی سرگرم‌کننده هدایت کند، مثل یک جشن یا fair. می‌خواستم او دوست حیوانات باشد، نه صاحبشان، بنابراین به تک‌شاخ زین یا افسار ندادم و هیچ حیوانی قلاده نداشت! سعی کردم حالت سرگرم‌کننده و بازیگوشانه را با نحوه قرارگیری حیوانات پشت سر او ایجاد کنم. و قبل از شروع به کشیدن، لیستی از تمام حیواناتی که می‌خواستم بگنجانم تهیه کردم!

مراحل شما برای تبدیل طرح‌های اولیه به تصاویر نهایی چیست؟ معمولاً از چه تکنیک‌ها و ابزارهایی استفاده می‌کنید؟

کیرستن مک‌گونیکال: من معمولاً به‌صورت دیجیتال روی آیپد طرح می‌زنم. اولین نقاشی هر تصویر معمولاً thumbnail  است که خیلی خام و اولیه است! اغلب شخصیت‌ها و اشیاء فقط توده‌ها و خطوط ساده هستند.

بعد، thumbnail مورد علاقه‌ام را انتخاب می‌کنم، کمی بزرگ‌تر می‌کنم و شفافیت لایه را کم می‌کنم. سپس روی یک لایه جدید، روی thumbnail می‌کشم و هنوز همه چیز را آزاد و سبک نگه می‌دارم. در این مرحله عناصر را تغییر اندازه می‌دهم، جابه‌جا می‌کنم و سعی می‌کنم ترکیب‌بندی نهایی را مشخص کنم.

وقتی از این طرح آزاد اولیه راضی شدم، یک طرح دوباره‌کشیده انجام می‌دهم که شروع به تکمیل جزئیات شخصیت‌ها و محیطشان می‌کنم. گاهی چند بار این کار را تکرار می‌کنم تا از طراحی نهایی رضایت داشته باشم.

بعد، مطالعه رنگ دیجیتال و گاهی مطالعه ارزش (Value study) انجام می‌دهم. سپس آماده نقاشی نهایی می‌شوم. معمولاً طرحم را روی کاغذ آبرنگ با جوهر ضدآب چاپ می‌کنم و به‌صورت سنتی با آبرنگ یا گواش رنگ‌آمیزی می‌کنم. گاهی آن را اسکن کرده و خطوط نهایی را دیجیتال اضافه می‌کنم، و گاهی با مداد رنگی تمام می‌کنم.

متداول‌ترین چالش‌هایی که در فرآیند تصویرگری با آن‌ها مواجه می‌شوید چیست و چگونه بر آن‌ها غلبه می‌کنید؟

اغلب هنگام رنگ‌آمیزی احساس گیر کردن دارم، چون می‌ترسم تصویرم خراب شود! انجام مطالعه رنگ (color studies) واقعاً به من کمک می‌کند. مثل این است که یک نقشه درست کرده‌ام و همه کاری که برای نقاشی نهایی باید انجام دهم، دنبال کردن آن نقشه است.

یکی دیگر از مشکلاتی که اغلب با آن مواجه می‌شوم، این است که حالت‌های شخصیت‌ها درست به نظر برسند، مخصوصاً محل قرارگیری دست‌ها. من چهار فرزند دارم و آن‌ها در این مواقع خیلی کمکم می‌کنند! از آن‌ها می‌خواهم حالت بگیرند و من عکس مرجع می‌گیرم. نمی‌دانم روزی چه کار خواهم کرد وقتی آن‌ها بزرگ شوند و خانه را ترک کنند! اما فعلاً آن‌ها راه‌حل آسان من برای این مشکل هستند.

جیمی مک‌گیبون تصویرگر کتاب‌های کودکان است و در کوه‌های بریتیش کلمبیا، کانادا زندگی می‌کند. او همیشه عاشق داستان‌ها و روایت داستان بوده است. جیمی دوست دارد از خطوط پرحرکت و بیانگر، بازی با نور و کشیدن شخصیت‌های سرشار از زندگی استفاده کند. اگر فرصتی پیدا کند تا گربه‌ای را در کارش بگنجاند، حتماً این کار را می‌کند.

جیمی توسط مالی اونیل از Root Literary نمایندگی می‌شود. تازه‌ترین پروژه‌های او شامل THE PEACOCK (انتشارات Orca Books، فوریه ۲۰۲۴) و PETER RABBIT TALES: THE TOOTH FAIRY (Penguin UK، ژوئیه ۲۰۲۴) هستند. صفحه‌های اجتماعی او را دنبال کنید تا از پروژه‌های جدیدش به‌زودی مطلع شوید!

فرآیند شما برای تبدیل یک ایده اولیه به داستان بصری چیست؟ چطور ایده‌ها را به طرح‌های اولیه تبدیل می‌کنید؟

جیمی مک‌گیبون: فرآیند من معمولاً با یک دوره تفکر و ایده‌پردازی (incubation period) آغاز می‌شود تا ذهنم گرم شود و خلاقیت جریان پیدا کند. وقتی ایده‌ای جرقه می‌زند، داستان را در ذهنم تصور می‌کنم. واکنش شخصیت‌ها و فضایی که می‌خواهم منتقل کنم را تجسم می‌کنم. بعضی داستان‌ها به راحتی روی صفحه منتقل می‌شوند و برخی دیگر نیاز به کار بیشتری دارند. وقتی این اتفاق می‌افتد، صحبت کردن درباره ایده‌های مختلف با یک دوست برایم مفید است.

در این مرحله، کشیدن thumbnailهای کوچک و آزاد خیلی کمک می‌کند تا گزینه‌هایم را جلوی چشم ببینم. وقتی آماده می‌شوم که به طرح اصلی بروم، گاهی یک صفحه خالی می‌تواند دلهره‌آور باشد، بنابراین از thumbnail آزادم برای شروع استفاده می‌کنم. اگر به صورت دیجیتال کار می‌کنم، thumbnail را کپی و روی بوم می‌گذارم و شفافیت آن را کاهش می‌دهم. این کمک می‌کند از بخشی از اضطراب صفحه خالی عبور کنم.

سپس صحنه را بزرگ و آزاد طرح می‌زنم. مخصوصاً دوست دارم از خطوط ضخیم مداد استفاده کنم تا خیلی وسواسی نشوم. دوست ندارم یک صحنه را بارها بکشیم، چون بخشی از شخصیت آن از بین می‌رود، بنابراین معمولاً یک نسخه خام و کلی می‌کشم و بعد آن را برای تصویر نهایی تکمیل و اصلاح می‌کنم.

مراحل شما برای تبدیل طرح‌های اولیه به تصاویر نهایی چیست؟ معمولاً از چه تکنیک‌ها و ابزارهایی استفاده می‌کنید؟

جیمی مک‌گیبون: وقتی طرحم کامل شد و آماده حرکت به سمت اثر نهایی هستم، از طرح به عنوان لایه پایه با شفافیت کم استفاده می‌کنم. سپس طرح را تکمیل و خطوط نهایی را رسم می‌کنم. قلم دیجیتال مورد علاقه فعلی من برای این کار، Soft Graphite Liner از مجموعه قلم‌های Polina است. کیفیت طرح‌مانند این قلم کمک می‌کند که کارم آزاد و نرم باقی بماند.

وقتی خطوط نهایی کامل شد، به رنگ‌آمیزی می‌روم. این بخش مورد علاقه من است چون همه چیز را کنار هم می‌بینم و می‌توانم هنگام کار به کتاب صوتی یا پادکست گوش دهم. ابتدا رنگ‌ها را به صورت خام روی صحنه می‌گذارم و سپس به رنگ‌آمیزی نهایی می‌رسم. این روش اجازه می‌دهد تا با انتخاب رنگ‌ها آزمایش کنم و ترکیبی پیدا کنم که بهترین انتقال داستان را داشته باشد. برای رنگ‌آمیزی، دوست دارم از قلم دیجیتال گواش (Gouache) در مجموعه پیش‌فرض Procreate استفاده کنم.

لمسات نهایی شامل افزودن لایه نور و سایه و همچنین حذف بخش‌هایی از خطوط است. دیدن اینکه همه چیز کنار هم قرار می‌گیرد بسیار رضایت‌بخش است!

متداول‌ترین چالش‌هایی که در فرآیند تصویرگری با آن‌ها مواجه می‌شوید چیست و چگونه بر آن‌ها غلبه می‌کنید؟

جیمی مک‌گیبون: یکی از بزرگ‌ترین چالش‌هایی که در فرآیند تصویرگری با آن مواجه می‌شوم، شروع کردن کار است. فکر می‌کنم یک دوره تفکر و ایده‌پردازی (incubation period) برای من ضروری است، اما در یک نقطه باید شروع کنم و این گاهی اوقات غیرممکن به نظر می‌رسد.

برای غلبه بر این مشکل، متوجه شده‌ام که آیین‌ها و تایمرها می‌توانند به شروع کار کمک کنند. مرتب کردن سریع فضای کاری و گذاشتن یک موسیقی آشنا می‌تواند به ذهنم علامت دهد که وقت کار است. استفاده از تایمر هم مفید است؛ وقتی شروع کار برایم سخت است، تنظیم یک تایمر فقط برای ۲۵ دقیقه معمولاً کافی است تا به شروع کمک کند. اغلب، تا پایان این ۲۵ دقیقه، آماده هستم که به کار ادامه دهم.

به‌عنوان یک امتیاز اضافه، در اینجا یک جدول پیشرفت برای خلق تصاویر کتاب‌های تصویری ۱۶، ۲۴، ۳۲ و ۴۰ صفحه‌ای آورده شده است که شامل ۹ مرحله برای علامت زدن می‌باشد:

1. Thumbnail (طرح کوچک)

2. Rough Sketch (طرح خام – بازبینی ۱)

3. Refined Sketch (طرح تکمیل‌شده – بازبینی ۲)

4. Value Study (مطالعه ارزش/کنتراست)

5. Color Study (مطالعه رنگ)

6. Lineart (خط‌کشی نهایی – بازبینی ۳)

7. Final Art (اثر نهایی)

8. Scan/Export (اسکن یا خروجی دیجیتال)

9. Upload (بارگذاری)

این جدول به تصویرگران کمک می‌کند تا مراحل پیشرفت هر تصویر را به‌صورت منظم دنبال کنند و از روند کار خود اطمینان حاصل کنند.

منبع : How To Turn Ideas Into Picture Book Illustrations